Vandaag geen moed meer om de dokter te bellen.
Als ik een afspraak maak en vervoer heb geregeld dan zie ik ineens een mogelijke uitkomst voor ogen en daar krijg ik het ineens benauwd van. Het is zo slecht met diverse kwalen dat de huisarts me alleen naar het ZH door kan verwijzen. Aan de ene kant fijn want dan kan er uitgezocht worden wat er aan de hand is. Niet zo fijn is dat ik hoofdwaarschijnlijk moet blijven en nooit meer thuis kom. Ik weet dat ik in een soort definitief stadium zit, maar er komt toch een soort vechten voor het leven en uitstellen wat onvermijdelijk is bij me op. Soms heb ik in bed het gevoel dat ik dood aan het gaan ben, en inplaats er aan toe te geven dan toch weer strijden … het is zo dubbel en ik ben er zo klaar mee…